Długość dźwięku

[amogh]

Czy zastanawiała was kiedykolwiek długość dźwięku, jego barwa, znaczenie? Łatwo mówić o tym kiedy słucha się jakiegoś utworu muzycznego, swobodnie można przezeń przejść, znać chwilę kiedy trwa. Zwłaszcza kiedy jest dobra i poruszająca. Zostawia po sobie smak i wspomnienie, nieprawdaż? Jak to się ma do słów nauczycieli, którzy mówią o mądrości i współczuciu? Czy ich słowa pięknie brzmią i przebrzmiewają tak jak muzyka wędrownego artysty? Czy może coś pozostaje, oprócz zauroczonego słuchającego?

[ikar]

Czy zastanawiała was kiedykolwiek długość dźwięku, jego barwa, znaczenie? Łatwo mówić o tym kiedy słucha się jakiegoś utworu muzycznego, swobodnie można przezeń przejść, znać chwilę kiedy trwa. Zwłaszcza kiedy jest dobra i poruszająca. Zostawia po sobie smak i wspomnienie, nieprawdaż? Jak to się ma do słów nauczycieli, którzy mówią o mądrości i współczuciu? Czy ich słowa pięknie brzmią i przebrzmiewają tak jak muzyka wędrownego artysty? Czy może coś pozostaje, oprócz zauroczonego słuchającego?

dźwięk jest rzeczywistością, która może być poznana jedynie poprzez rozwój satipatthany w codziennym życiu.

dźwięk to saddaayatana lub sadda. Jest sklasyfkiowany jako jedna z ruupakhandha.(czyli 1 agregat ruupa khandha)

Nina van Gorkom w Abhidhamma in daily life mówi:

Khandha są prawdziwe; możemy ich doświadczyć. Gdy czujemy twardość wtedy doświadczamy ruupakhandha. Ta chwila nie trwa nawet przez chwilę; Powstaje i rozpada się.
Nie tylko ruupy w ciele, ale również pozostałe fizyczne fenomeny są ruupakhandhą. Na przyklad dźwięk, powstaje i rozpada się, jest nietrwały.

Może się wydawać że to osoba słyszy dźwięk, jednak w momencie słyszenia powstaje świadomość słyszenia(sota-vi~n~nana) która doświadcza dźwięku. sota vi~n~nana jest piątą khandhą, vi~n~naną. Funkcją każdej vi~n~nany jest doświadczać swojego objektu. Gdy sota-vi~n~nana powstaje doświadcza swojego objektu, czyli sadda(dźwięku). Wraz z nią powstaje kilka cetasik, które wspomagają vinnanę w doświadczaniu objektu. Te cetasiki to vedana, która czuje , delektuje objekt. Sa~n~na która oznacza objekt, tak by w przyszłości mógł być rozpoznany. Oraz kilka sankhara khandh, chociażby phassa(kontakt), który 'dotyka' objektu, tak by mógł być doświadczony. To jest 5 agregatów, które zawsze postają razem.
Nie ma potrzeby o nich myśleć, jednak dobrze wiedzieć. To zawsze pomaga właściwemu rozumieniu rosnąć.
Dobrze jest wiedzieć że to nie 'Ja' słyszy, widzi, a jedynie różne świadomości. To pomaga rozwijać mądrość anatta.
5 świadomości zmyslowych to: świadomość widzenia, świadomość słyszenia, świadomość smaków, świadomość zapachów, świadomość dotyku.

pozdrawiam

[ikar]

Rozdział 18 , Abhidhamma in daily life, może być pomocny:
http://www.dhammastudy.com/abhid18.html

[amogh]

Wraz z nią powstaje kilka cetasik, które wspomagają vinnanę w doświadczaniu objektu. Te cetasiki to vedana, która czuje , delektuje objekt.

A te cetasiki (vedana) to skąd się biorą i czym są?

[ikar]

hej amogh,
Buddha nauczał o rzeczywistości klasyfikując ją na 5 khandha: ruupa, vedana, sa~n~na, sankhara, vi~n~nana.
Czasem zamiast tej klasyfikacji w Sutta Pitace Buddha mówi o ayatana(bazach zmysłów) bądź dhatu(elementach). Te różne klasyfikacje miały swój cel. Rozwój właściwego rozumienia. Ludzie podchodzili, siadali i wychodzili do domu Oświeceni

A te cetasiki (vedana) to skąd się biorą i czym są?

W 3 Pitace Błogosławiony klasyfikuje rzeczywistość jako citta, cetasika, ruupa i nibbana. (paramattha dhamma)
Nibbana jest asankhata czyli nieuwarunkowana, a pozstałe trzy: citta,cetasika i ruupa są sankhata, uwarunkowane.

citta, cetasika i ruupa tworzą 5 agregatów.
ruuppakhandha to ruupa.
vedanakhandha,sa~n~nakhandha, sankharakhandha to cetasika
vi~n~nana khandha to citta

Ta klasyfikacja jest niezwykle pomocna i ma służyć wlaściwemu rozuminiu i uwazności.

Dokladniejsze objasnienie tu:
http://www.buddhanet.net/budsas/ebud/ni ... bhi-02.htm

pozdrawiam

[GreenTea]

Ojej, Ikar, jaka fajna nauka Już samo czytanie rozwija uważność i oczywiście pozbawia jakichkolwiek złudzeń o niezłożoności

Czyli dźwięk można usłyszeć, uświadomić sobie (doświadczyć), poczuć (delektować się nim), dotknąć, oznaczyć, rozpoznać - dobrze zrozumiałam?


Pozdrawiam, gt

[ikar]

Czyli dźwięk można usłyszeć, uświadomić sobie (doświadczyć), poczuć (delektować się nim), dotknąć, oznaczyć, rozpoznać - dobrze zrozumiałam?

Samo myślenie o dźwięku, o jego "doświadczeniu" jest jedynie koncepcją.
Dźwięk jest ruupa, która może być poznana poprzez bezpośrednią uważność, nie nas.
Gdy słyszymy, iż dźwiek jest jedynie ruupa, a nie tym co w konwencjonalnym sensie bierzemy za dźwięk, wtedy to pouczenie może być warunkiem dla uważności i wglądu.
W każdej chwili, siedząć chodząć czy leżąc.
pozdrawiam