haiku

[monaszi]

absolutny koniec
nieosiągalny dla tych
co jej pragną...

[moi]

moi napisał/a:
PS: Lubię filmy tylko z happy endem Wink Very Happy


proszę bardzo:

Oboje umarli szybko
dość szybko
by nic nie stracić


weselej dzisiaj nie będzie Smile

Ty mnie chyba nie doceniasz, Lepsze
Wersja B ( "weselej"):

"Narratio post mortem", czyli dalsze losy pewnego małżeństwa:

śmierć wzięła ich za rękę i poszli
tam gdzie ta sama łąka i tęcza
wpadała strumieniem w serce

[lepsze]

śmierć wzięła ich za rękę i poszli
tam gdzie ta sama łąka i tęcza
wpadała strumieniem w serce

wzruszyłem się

[nagual]

Ale smuty. Chyba się popłaczę.
Jeśli tak bardzo chcecie umrzeć wystarczy tylko kawałek sznurka.

Pozdrawiam
nagual

[moi]

Ale smuty. Chyba się popłaczę.Sad
Jeśli tak bardzo chcecie umrzeć wystarczy tylko kawałek sznurka.

Właśnie, gadasz jak typowy wyrób kultury zachodniej, w której śmierć jest tabu, bo jest smutna i zła.Podobnie,jak starość ( niw mówię tu o dewiantach, którzy interesują się tymi tematami jeszcze inaczej). Śmiem twierdzić,z ę to efekt wychowania w takiej a nie innej kulturze i religii, w których od lat straszyło się człowieka śmiercią ( wszystkie te rozmowy mistrza polikarpa itp.). Potrafisz w to uwierzyć Naqualu,ze są kultury, w których starość nobilituje człowieka, a śmierć jest przeżyciem dobrym, jeśli nawet nie radosnym?

Pozdrawiam.m.

[lepsze]

Właśnie, gadasz jak typowy wyrób kultury zachodniej, w której śmierć jest tabu, bo jest smutna i zła.

hehe to jest właśnie najbardziej ciekawe w tym wszystkim.
Jeśli się jest tego świadomym (tego ze się jest poddanym wpływowi takiej kultury) to to jest bardzo urocze - znajdować w śmierci coś niepokojącego, niezwykłego i za razem romantycznie smutnego
Można nawet powiedzieć ,że ten moment w którym człowieka zachodu, tak bardzo przywiązany do swojego istnienia, akceptuje to, że umiera jest na swój sposób mistyczny i romantyczny
Ja to właśnie osobiście bardzo lubię w tej naszej kulturze
Taki tragizm i bezradność wobec śmierci w których jednocześnie istnieje coś pozytywnego (i niekoniecznie jest to związane z rajem czy życiem wiecznym).

no ale się naprodukowałem
to teraz dla przeciwwagi jakiś wierszyk-haiku:

w jakim celu
przybył Pan
do naszego kraju?

[kunzang]

Witam

w jakim celu
przybył Pan
do naszego kraju?

przybywając
cel zapomnieć
na zawsze

Pozdrawiam
kunzang

[booker]

Nic nie widziałem,
nic nie widze,
i nic nie będę widzieć.

Pozdr
/M

[monaszi]

Jeśli tak bardzo chcecie umrzeć wystarczy tylko kawałek sznurka.

a jakim cudem? :roll:
jesli odradzasz się, odradzasz i odradzasz :lol:

[lepsze]

przybywając
cel zapomnieć
na zawsze

zgubiłem zegarek
i teraz się wszystkich pytam
czy lubią pistacje...

[moi]

w jakim celu
przybył Pan
do naszego kraju?

przybywając
cel zapomnieć
na zawsze

czy posiada pan jakąś duszę
inne cenne przedmioty sprawy ludzi
do oclenia?

[booker]

w jakim celu
przybył Pan
do naszego kraju?

przybywając
cel zapomnieć
na zawsze

czy posiada pan jakąś duszę
inne cenne przedmioty sprawy ludzi
do oclenia?

Dwa reglamentowane demony
i pomieszanego Buddę,
ale już włożyłem w plastikowy
woreczek. Buty też dać
na prześwietlenie ?

[moi]

Dwa reglamentowane demony
i pomieszanego Buddę,
ale już włożyłem w plastikowy
woreczek. Buty też dać
na prześwietlenie ?

Budda i demony podlegają kwarantannie
Proszę zdjąć buty i marzenia
Podpisać tutaj nieczytelnie
Życzymy miłego pobytu

[lepsze]

-Gdzie tu jest wyjście?
-Do windy prosto i w dół

[moi]

Sen

lustro kamień woda
dłonie przędą czyjąś twarz
z lepkich nitek zapomnienia

[Intraneus]

jednak jest masakryczna roznica miedzy takimi naszymi pseudohaiku, w ktorych brzeczą ciągle nasze egony, a czymś napisanym przez jakiegoś zrealizowanego zenka. nie mowie, ze nasze sa zle
poprostu calkowicie inna jakosc i to da sie zawrzec w tych trzech linijeczkach

[nayael]

[center]bez kadzideł
bez pokłonów - czegoś brak!
komu? komu?!?[/center]

[moi]

jednak jest masakryczna roznica miedzy takimi naszymi pseudohaiku, w ktorych brzeczą ciągle nasze egony, a czymś napisanym przez jakiegoś zrealizowanego zenka. nie mowie, ze nasze sa zle Smile
poprostu calkowicie inna jakosc i to da sie zawrzec w tych trzech linijeczkach Smile

Interneus, Basho całe życie poświecił temu, żeby ze słów usnąć wszystkie zbędne rekwizyty, a TY chcesz, żebyśmy tu od razu...Ne, to se tak ne da pane Havranek Ale chciałam powiedzieć, że jest w tym panelu parę haiku, które mnie powaliły na kolana...i nieważne, że to amatorstwo niby jest wedle czegoś tam - do mnie to trafiło

m.

[Intraneus]

Interneus, Basho całe życie poświecił temu, żeby ze słów usnąć wszystkie zbędne rekwizyty, a TY chcesz, żebyśmy tu od razu...Ne, to se tak ne da pane Havranek Ale chciałam powiedzieć, że jest w tym panelu parę haiku, które mnie powaliły na kolana...i nieważne, że to amatorstwo niby jest wedle czegoś tam - do mnie to trafiło

wiem o tym, ze cale zycie. nie tylko cale zycie poswiecili pisaniu haiku, ale tez praktyce, co widac poprzez ich haiku. a co do tego, ze kilka cie powalilo. przeciez wyraznie napisalem, ze wcale nie uwazam, ze sa zle. uwazam, ze bardzo dzwieczy w nich ego, a to jak sobie to zinterpretowalas, to twoja sprawwa. dla mnie tez jest kilka swietnych

[moi]

uwazam, ze bardzo dzwieczy w nich ego

Akurat to wcale nie musi być ich wadą Przecież nie chodzi (chyba) o to ,żeby sobie tymi wierszykami udowadniać, jakie to poziomy wiedzy i niewiedzy ma się już za sobą - zapis chwili, westchnienie nad klawiaturą, tylko tyle z mojej strony ... GDybyś zaczął się zastanawiać, jak to napisać, żeby był mądre, czy "urzeczywistnione" - to...haha... czar przysnąłby w mgnieniu oka. Chyba nie ma sensu się porównywać, bo zawsze się znajdzie lepszych i gorszych od siebie

[Intraneus]

nom. wymuszone haiku zawsze bedzie tylko wymuszonym haiku
ale ponoc zdazali sie tacy "haikowcy", ktorzy opanowali ta forme do perfekcji i pomimo braku jakichs powazniejszych wgladow, udawalo im sie tworzyc dziela trudno rozroznialne od prawdziwych haiku. dla mnie haiku jest testem. na ile artysta jest w stanie wyniesc sie poza swoje lgnace ja i na ile jest to w stanie pokazac. ta umiejetnosc nabiera sie wraz z praktyka medytacji (i pewnie wraz z praktyka tworzenia haiku).

mozna sie przyczepic, ze to byc moze troche egoistyczne z mojej strony, uzurpowanie sobie umiejetnosci rozpoznawania "mistrzostwa", ale fakt faktem, niektore od razu maja w sobie to cos.

a jesli ktos nie potafi sie od "ja" uwolnic piszac haiku, to od razu widac. dla mnie to wtedy nie jest haiku, tylko wiersz o budowie haiku. owszem te wiersze czasami sa swietne. byle autor nie staral sie za bardzo

i dlatego ja nawet nie staram sie pisac haiku. za wysokie progi
jak juz mnie najdzie, to wole bardziej tradycyjne zachodnie formy

[moi]

wymuszone haiku zawsze bedzie tylko wymuszonym haiku Wink

eee, bez przesady - można pisanie haiku faktycznie traktować jako rodzaj praktki, al emoż eto tez być czymś w rodzaju zabawy, radości...myślałeś o tym w ten sposób? jaki sens ma wtedy zastanawianie się, jak ma wygadać radość?I jeszcze jedno - nie da się tego "wymusić" Uśmiechnij się podczas borowania zęba - to jest wymuszenie, a wierszyk się pisze, jeśli jest nastrój i jakiś pomysł, albo się nie pisze...proste.

mozna sie przyczepic, ze to byc moze troche egoistyczne z mojej strony, uzurpowanie sobie umiejetnosci rozpoznawania "mistrzostwa", ale fakt faktem, niektore od razu maja w sobie to cos.

No właśnie, skądś to wiesz, że z tych wierszyków niektóre mają to coś, prawda ?

i dlatego ja nawet nie staram sie pisac haiku. za wysokie progi Wink
jak juz mnie najdzie, to wole bardziej tradycyjne zachodnie formy Wink

Sam sobie wyznaczasz te granice. Jeśli uważasz, że tak jest dla Ciebie lepiej, to no problem.
Ja lubię haiku - i te tradycyjne i te nowoczesne. Nie ukrywam też, że jestem grafomanem - tak łatwo daję się złapać w sieć słów Ale nie przeszkadza mi to aż tak bardzo, by zrezygnować z przyjemności pisania haiku, albo stwierdzić, że to za trudne. A niech sobie będzie...

m.

[Intraneus]

al emoż eto tez być czymś w rodzaju zabawy, radości...myślałeś o tym w ten sposób? jaki sens ma wtedy zastanawianie się, jak ma wygadać radość?I

odkad zetknalem sie z haiku niejakiego brzozki brzozkiewicza, uwazam, ze haiku sie do tego nie nadaje :lol:

a wierszyk się pisze, jeśli jest nastrój i jakiś pomysł, albo się nie pisze...proste

masz racje. wierszyk tak

[moi]

odkad zetknalem sie z haiku niejakiego brzozki brzozkiewicza, uwazam, ze haiku sie do tego nie nadaje Laughing

Cóż, haiku brzóski, to specyficzne haiku, to tak, jakbyś chciał porównywać Woody Allena z Geenewayem - po prostu inny poziom wrażliwości Miałam na myśli czystą radość,albo zapis chwili nie zaś kpiarstwo a la haiku z Przekroju

masz racje. wierszyk tak Wink

Generalnie chodziło mi również o haiku. Nie zastanawiam się za bardzo nad klasyfikacją, choć forma haiku narzuca pewne ograniczenia formalne - jedni się z tym czują lepiej,inni gorzej. Ja tez tak mam - czasami uda się napisac coś w trzech linijkach,a czasami nie - wtedy umawiam się z sobą, ze ten drugi wariant to nie jest haiku. Pasi?

[kunzang]

Witam.

nom. wymuszone haiku zawsze bedzie tylko wymuszonym haiku

Ech... Powtarzasz się - nie wiem po co, skoro Tobie było to już wyjaśnione, tutaj.
Przypomnę

Zanim zacząłeś nas pouczać, dobrze by było, gdybyś wcześniej poczytał sobie listy w tym temacie 8)
Pouczenia już były. Odesłania do określonych stron, czym jest haiku, też.
My, po prostu, bawimy się tu w ''haiku''. Ze swej strony, nazywam to co piszę: wierszyki.

Pozdrawiam
kunzang

[nayael]

dla mnie haiku jest testem. na ile artysta jest w stanie wyniesc sie poza swoje lgnace ja i na ile jest to w stanie pokazac.

Taką samą umiejętność musi posiadać również czytelnik

[Intraneus]

Intraneus napisał/a:
nom. wymuszone haiku zawsze bedzie tylko wymuszonym haiku

Ech... Powtarzasz się - nie wiem po co, skoro Tobie było to już wyjaśnione, tutaj.
Przypomnę

kunzangu, czy ty widzisz w tym jakis problem?

Intraneus napisał/a:
dla mnie haiku jest testem. na ile artysta jest w stanie wyniesc sie poza swoje lgnace ja i na ile jest to w stanie pokazac.

Taką samą umiejętność musi posiadać również czytelnik

a to wlasnie jest ciekawe. czy rzeczywiscie musi? jesli musi, to fakt istnienia haiku, ktore w jakis tam lepszy sposob oddaja "stan naturalny" jest tylko kwestia umowy spolecznej. jak myslicie? czy dobre haiku jest w stanie ocenic tylko ktos urzeczywistniony?

Pasi?

mnie tam wszystko pasi

[booker]

fakt istnienia haiku, ktore w jakis tam lepszy sposob oddaja "stan naturalny" jest tylko kwestia umowy spolecznej. jak myslicie?

Myslę, że Ty to wymyśliłeś
Tylko daj to w krótsze werseciki,
nieco chachmętnij,
i będzie się nadawać,
i nawet będzie pasić,
by mogło się paść
i paść,
i paść,
by....paść.

Pozdr
/M

[kunzang]

Witam

kunzangu, czy ty widzisz w tym jakis problem?

W czym?

Pozdrawiam
kunzang

[moi]

by mogło się paść
i paść,
i paść,
by....paść.

Ech to przecież tylko haiku
pasące się na moich
słodkich smutnych dziwnych urojeniach
tylko to

[moi]

by mogło się paść
i paść,
i paść,
by....paść.

HAIKU WYPASIONE

to haiku ma formę
i treść w tej formie
i srebrny celofanik we wzorki
tylko 5.99 za sztukę

Pozdrawiam.m.

[nayael]

a to wlasnie jest ciekawe. czy rzeczywiscie musi? jesli musi, to fakt istnienia haiku, ktore w jakis tam lepszy sposob oddaja "stan naturalny" jest tylko kwestia umowy spolecznej. jak myslicie? czy dobre haiku jest w stanie ocenic tylko ktos urzeczywistniony?

me thinks: skoro w słowach nie ma nic oprócz bardzo ogólnie zawężonych znaczeń, a "umowa społeczna" sprawia tylko, że są podobne u wszystkich użytkowników języka, to chyba zbyt niewiele, żeby przekazać stan, w którym znajduje się poeta haiku. Dysponuje on tymi samymi słowami i tym samym językiem. Natomiast w dobrym haiku (no, powiedzmy w "klasycznym") te słowa są tak sprytnie ułożone, że nawzajem zawężają swoje znaczenia do tego stopnia, że bardzo precyzyjnie wskazują na to, na co wskazać chce autor. To samo można powiedzieć o wszystkich konstrukcjach językowych w ogóle, tyle że akurat haiku robi to chyba najskuteczniej i najekonomiczniej

Poeta widzi "księżyc". Ma do wyboru: opisać jego kształt, kolor, jasność itp. Jeśli zrobi to zręcznie, czytelnik będzie w stanie stworzyć bardzo plastyczne wyobrażenie w swojej głowie. Druga opcja, zastosować trik: zamiast pisać o księżycu, opisuje palec, zwrot palca i kerunek palca. Pozostały zapas słów wykorzystuje np. na opisanie drugiego palca, w trochę innym położeniu, ale wskazującego na to samo. Na przedzie stawia znak ze śmiesznym ludzikiem, który nieco burzy tematykę, żeby nikt przydakiem nie pomyślał, że to wiersz o palcach W dodatku ludzik gwałtownie macha rękami, krzycząc "nie patrz w tę stronę! nie na palce!" Ludzik może przyjąć np. formę "konia szczającego obok poduszki" (jak u Bashō) itp.

Czyli imho fenomen haiku to po prostu takie zręczne wykorzystanie słów, żeby jak najmocniej odwrócić uwagę od tych słów, nie tworzyć nowych światów. Dobry haijin (pol. haikuista :mrgreen: ) potrafi to zrobić, a dobry czytelnik potrafi to wykorzystać.

[moi]

Czyli imho fenomen haiku to po prostu takie zręczne wykorzystanie słów, żeby jak najmocniej odwrócić uwagę od tych słów, nie tworzyć nowych światów. Dobry haijin (pol. haikuista Mr. Green ) potrafi to zrobić, a dobry czytelnik potrafi to wykorzystać.

Z tego, co wiem, istniało kilka szkół pisania haiku i każda z nich kierowała się swoją "poetyką"...Piszę tak asekuracyjnie, bo zaniepokoił mnie zwrot "nie tworzyć nowych światów". Cóż, moim skromnym zdaniem, jest wiele haiku, których wybitność wyraża się właśnie w tym, że pod powłoczką słów ukazują zupełnie inny świat, na ślad którego ciężko byłoby trafić bez drogowskazu w postaci tych słów.
Fenomen haiku polega też na tym, że używa się tu słów, odrzucając je jednocześnie
(minimalizacja słów) - to chyba trochę tak, jak z koanami: żeby odrzucić rozumienie koanu na poziomie stricte intelektualnym, trzeba jednak użyć intelektu. Czy jakoś tak...

Pozdrawiam.m.

[nayael]

Z tego, co wiem, istniało kilka szkół pisania haiku i każda z nich kierowała się swoją "poetyką"...Piszę tak asekuracyjnie, bo zaniepokoił mnie zwrot "nie tworzyć nowych światów". Cóż, moim skromnym zdaniem, jest wiele haiku, których wybitność wyraża się właśnie w tym, że pod powłoczką słów ukazują zupełnie inny świat, na ślad którego ciężko byłoby trafić bez drogowskazu w postaci tych słów.

Zupełnie nie ma potrzeby się niepokoić moim zwrotami Pewnie każdy w trochę innym miejscu upatruje główną przyczynę, dlaczego dana forma do niego przemawia, dlatego zacząłem od imho. Mi np. najbardziej podobają się te utwory, gdzie autor za pomocą bardzo jednoznacznych słów opisuje to, co słyszy, widzi, czuje, ten moment, zanim powstanie myśl i wyobrażenie. W tym widzę największe piękno haiku - osobiście, osobiście

żaba-skok-plusk... żaba-skok-plusk... żaba-skok-plusk... jak zdjęcie, tylko więcej barw :lol:

[booker]

żeby odrzucić rozumienie koanu na poziomie stricte intelektualnym, trzeba jednak użyć intelektu. Czy jakoś tak...

Można go np. nie czytać

Pozdr
/M

[moi]

Można go np. nie czytać Very Happy

Booker, niektórych, po prostu, nie da się przeczytać , bo są za bardzo konceptualne
Nie wiem, czy pamiętasz takie swoje haiku:




(:lol: :lol: :lol:)

Pozdrawiam.m.

[Intraneus]

moi napisał/a:
Z tego, co wiem, istniało kilka szkół pisania haiku i każda z nich kierowała się swoją "poetyką"...Piszę tak asekuracyjnie, bo zaniepokoił mnie zwrot "nie tworzyć nowych światów". Cóż, moim skromnym zdaniem, jest wiele haiku, których wybitność wyraża się właśnie w tym, że pod powłoczką słów ukazują zupełnie inny świat, na ślad którego ciężko byłoby trafić bez drogowskazu w postaci tych słów.


Zupełnie nie ma potrzeby się niepokoić moim zwrotami Smile Pewnie każdy w trochę innym miejscu upatruje główną przyczynę, dlaczego dana forma do niego przemawia, dlatego zacząłem od imho. Mi np. najbardziej podobają się te utwory, gdzie autor za pomocą bardzo jednoznacznych słów opisuje to, co słyszy, widzi, czuje, ten moment, zanim powstanie myśl i wyobrażenie. W tym widzę największe piękno haiku - osobiście, osobiście

No to ja mam podobny poglad na haiku. Dla mnie jest to pokazanie tego co jest, a nie tworzenie od nowa.

[monaszi]

bardzo lubię czytać "dialogi" wierszowane w tym temacie

[zarofka]

suszarka mi nie działa
nie zdąze
na angielski :?

[moi]

suszarka mi nie działa
nie zdąze
na angielski Confused

bądź dzielna
dwie czapki
i idź

[lepsze]

dwie czapki?
ja bym nie poszedł

:mrgreen:



no co? każdy powód dobry

[moi]

01.59

znów noc
śnieg i wszystko
znów

[nagual]

Właśnie, gadasz jak typowy wyrób kultury zachodniej, w której śmierć jest tabu, bo jest smutna i zła.Podobnie,jak starość ( niw mówię tu o dewiantach, którzy interesują się tymi tematami jeszcze inaczej). Śmiem twierdzić,z ę to efekt wychowania w takiej a nie innej kulturze i religii, w których od lat straszyło się człowieka śmiercią ( wszystkie te rozmowy mistrza polikarpa itp.). Potrafisz w to uwierzyć Naqualu,ze są kultury, w których starość nobilituje człowieka, a śmierć jest przeżyciem dobrym, jeśli nawet nie radosnym?

Może i gadam jak wyrób kultury zachodniej ale zauważyłem też że te wyroby nie są wcale takie złe. Możeby tak wyeksportować je do Tybetu żeby tam też mieli coś z życia?
Co do śmierci na razie jej nie planuję ale kto wie, może to i rzeczywiście jakaś radość. Póki co 'zakapturzona kosa' jest moim kumplem choć to przyjaźń niewarta funta kłaków.

Pozdrawiam.n.

[booker]

Możeby tak wyeksportować je do Tybetu żeby tam też mieli coś z życia?

Wyeksportować to z Tybetu by się coś przydało - tkzw. "Chińczyków".

Pozdr
/M